Och, Cara Mia!

Witam wszystkich na moim blogu o lalkach Barbie i podobnych. Niektórzy mogą mnie kojarzyć z innego bloga sinestro.pinger.pl, a jeśli nie - serdecznie zapraszam do czytania i oglądania.

Na początek wyjaśnię, skąd się wziął tytuł niniejszego bloga - Siedem Żyć Barbie. Przecież jeśli już, to powinno być ich dziewięć... Biorąc jednak pod uwagę, że stadium ósme i dziewiąte to mniej więcej trupek bez głowy, a takie tu pokazywane nie będą, pozostaję przy siódemce :)

Blogowanie zaczynam od Barbie najbardziej ulubionej i jednocześnie najbardziej fotogenicznej z całego dotychczasowego zbioru. Towarzyszyć jej będzie szacowny małżonek.

Rodzinę Addamsów kojarzy chyba każdy. Jeśli nie, to pozwolę sobie zacytować wikipedię:

“Addamsowie to rodzina masochistów, sadystów i potworów. (…) Są w gruncie rzeczy kochającą się rodziną.”

… :P

Wszystko zaczęło się od pana Charliego S. Adamsa, który wymyślił te zwariowane, pełne czarnego humoru postacie na potrzeby mini komiksu dla New York Times’a.

Potem Adamsowie doczekali się seriali, kreskówek, filmów pełnometrażowych, a nawet… musicalu. Zadziwiające, że coś, co przechodzi od komedii w makabrę w czasach powstania komiksu (czyli lata 40te albo zaraz potem) odniosło tak ogromny sukces (w przyszłym roku spotkamy Addamsów na dużym ekranie po raz trzeci i będzie to adaptacja musicalu!).

Co najważniejsze, Adamsowie doczekali się też swoich Barbie, w dodatku w zestawie:

Te dwie lalki Mattela nie przypominają żadnych innych. No, może jeszcze The Musters, ale to właściwie ta sama seria i ten sam pomysł. Lalki nie są wzorowane konkretnie na którejś z wersji przygód rodzinki, tylko są swoistym miksem wyglądu postaci z oryginalnych rysunków autora i własną inwencją Mattela, aczkolwiek obie lalki mają dużo z granych ich w filmie Anjeliki Huston i nieżyjącego już Raula Julii.

Jak zwykle, w gifsecie najbardziej godna uwagi jest Barbie-Mortycja, a Ken jako Gomez jest tylko dodatkiem.

Morticia jest po prostu obłędna. Jej ciałko, artykulacja, mold buzi i nawet kolor winylu są tak przemyślane, aby lalka jak najlepiej odwzorowywała postać. W efekcie powstała nietuzinkowa Barbie o twarzy gwiazdy filmu niemego.

Mortycja, jak na wampiryczną famme-fatalle, jest zadziwiająco barwna. Jej włosy wcale nie są czarne, tylko czekoladowe z jaśniejszymi pasemkami. Zadziwia mnie dobór cieni do oczu, czyli złoto i mięta:

Dlaczego warto mieć w kolekcji Mortycję? Dla jej krwistych, rozczapierzonych szponów z nienagannym manicurem. Mają nawet wymoldowane zmarszczki na paluszkach. Z wszystkich Barbie na świecie zdaje się tylko Morticia dostała takie łapki. W dodatku każda ma inaczej ułożone palce!

Jedynym minusem tej lalki jest wypadający wiecznie pierścionek i zaszyta na amen suknia. Chciałam zobaczyć jak Mortycja wygląda w innych kieckach, ale niestety nie da jej się rozebrać bez rozwalania oryginalnego stroju. Zdecydowanym plusem jest rubinowy naszyjnik i dół sukni przypominający macki. Do tego w zestawie są czarne szpilki w stylu retro.

Co do Gomeza, mimo że jest świetnie i drobiazgowo ubrany (jego akurat można rozbierać) i nawet ma wszczepiane włosy, to jednak jako lalka troszkę rozczarowuje. Przede wszystkim artykulacja jest żadna, a lalek jest sztywny jak kij od miotły. Po drugie, jak na głowę rodziny Addamsów jest jakiś taki... opalony. Zdecydowanie powinien być blady z cieniami pod oczami, dlatego lepiej wygląda w wersji czarno-białej niż w kolorze. Ale, bądź co bądź, jak na Kena z zestawu to Mattel i tak bardzo się postarał, Gdyby tylko mu się kończyny zginały...

Mów do mnie po francusku!

Teraz trzeba zbierać dotacje na Barbie – rodzinę Potwornickich:

Na koniec pragnę podziękować Kotu z Ogródka, który bardzo się zainteresował Mortycją i dzielnie "asystował" przy sesji zdjęciowej, szturchając lalki i włażąc w kadr.

Serdecznie zapraszam do komentowania, niedługo nowe posty o nowych lalkach :)
Blog powoli będzie się rozrastał o różne opcje i menu.